Водица

Водица (Руски Кeрeстур)


Церквочка Водица

Общи информациї
Место	Руски Керестур
Општина	Општина Кула
Держава	Сербия
Автономна покраїна	Войводина
Час наставаня	1859.
Тип културного добра	Памятнїк култури
Установа за защиту	Покраїнски завод за защиту памятнїкох култури www.pzzzsk.rs

Водица то церква на окраїску Руского Керестура и святилїще хторе нашивюю велї паломнїки грекокатолїцкей вири, алє и други вирнїки. Церква пошвецена непорочному зачатию Пресвятей Богородици. Збудована є 1859. року а 20. фебруара 1998. року є преглашена за памятнїк култури. Памятнїк култури ше состої зоз церквочки, студнї з "лїковиту воду", закритого простору за вирних и будинку за ноцованє^[1].

История

Мож повесц же Водица ма три периоди:

- Перши период почина зоз самим зявеньом 1817.-1853.

- Други период од 1853.-1890.

- Треци период од 1941. року по нєшка

Нєшкайша церква збудована 1859. року на месце на хторим пред тим 1856. року вибудована древена каплїчка. Будованю древеней каплїчки предходзели нєзвичайни зявеня при студнї, о хторих ше чуваю записи у архиви керестурскей парохиї, а датирую з 1817. року^[2]. Од кеди ше тота студня находзи у керестурским хотаре то нєпознате, алє єст писани документ же студня оградзена 1822. року^[3]. Пре вецей документовани виздравеня на тим месце число паломнїкох росло и крижевски владика дал допущенє за вибудов церкви 1857. року. Окрем владики, допущенє за вибудов послала и канцелария цивилней власци у Темишваре.

Церкву збудовал сомборски архитект Карло Ґфернер, о власним трошку. Аж 1866. року му вуплацена єдна сума пенєжу хтори призберовани од числених паломнїкох. Церква збудована як єдноладьова зоз кружну олтарску апсиду и з турню над заходну часцу ладї. Церкву 21. мая 1860. року пошвецел вицеархидиякон бачки Георгий Шовш. Року 1961. намальовани образ Богородици з малим Исусом и поставени я на штредок церкви. Образ високи 186 цм а широки 78 цм. После того кед поставни иконостас, образ ше находзи на лївим бочним муре церкви.

Розвой Водици

Владика Георгий Смичиклас 5. марца 1863. року допущел и римокатолїком же би отримовали слуюбу у церкви у складзе зоз догварку зоз валалским парохом. У тим чаше до Водици рочнє приходзели вецей як 14.000 паломнїки.

Хижа на поверх була вибудована 1894. року найвироятнєйше пре масовне приходзенє паломнїкох. Познєйше у тим будинку бивали монахи. Їм на управянє Водица шветочно придата 12. юлия 1941. року.

Року 1942. викопана студня глїбока 62 метери. Истого року набавени Євангелия, швичнїки, кандило и други потребни церковни ствари. Иконостат у церкви поставени 1943. року. Три образи Богородици у апсиди и штири образи на иконостату виробени на платну. Источасно з иконостасом принєшени и малюнок Христос у гробе. Шицки тоти образи як и иконостас намальовал академски маляр Лазар Микулич зоз Кули. Иконостас пошвецел о. др Йоаким Сеґеди, ґенерални викар.

Року 1944. до иконостасу додати ище два малюнки Христово родзенє и Кресценє Исусово хтори тиж намальовал академски маляр Лазар Микулич. Истого року тот маляр намальовал на иконостасу и шлїдуюци малюнки Исус сцека до Єгипту, Сретениє, Марта и Мария, Дванацрочни Исус у храму, Мука Исусова, Исус пада под крижом, Воскреснуце, Зиходзенє Святого Духа. У церкви поставени и малюнок Исус отвера шлєпим вид истого маляра.

Водица у значней мири реновирована у чаше од 1954. по 1958. рок. До обновеней турнї поставни дзвони, студня гиґиєнски заварта, криж опрез Водици премесцени до порти, порта оградзена и посадзени украсни рошлїни, на купеним маєтку попри Водици посадзени древа.

После 1954. року монахи напущели Водицу и прешли до новей парохиї у Кули. Року 1955. старосц о Водици пребераю часни шестри. Шестри Служебнїци на тей длужносци од 3. мая 1955. року по 3. октобер 1957. року а после того тоту длужносц превжали цивилни вирнїки.

Церква реновирована 1967. року. Омалтерована є знука и звонка а кров преробени.

Року 1975. при уходзе до церковней порти збудована пещера по угляду на пещеру у Лурду и пошвецена є 31. мая 1975. року. У пещери поставена статуа Богородици лурдскей, дарунок италиянскей скулпторки Линди Катанео, хтору вона подаровала Водици 23. юлия 1974. року^[4].

Велька обнова Водици була и 2002.-2004. року. Теди розобрани анекс з боку церквочки же би церква випатрала як у часох кед є вибудована. Церква зоз подрезованьом и з окремним малтерованьом защицена од влаги, обновена єй фасада, пременєти єй кров и обновена турня, позлацени криж на турнї, пременєти облаки и дзвери. Зробена и обнова иконостаса як и нукашньосц церкви. Реновировани и дом попри церкви^[5].

Понеже Водица барз миле святилїще велїм вирним, окреме Русацом грекокатолїком, у нєй ше преславюю велї церковни ювилеї, орґанизую ше паломнїцтва, отримую ше рижни вирски стретнуца.

Року 2016. шветочно преглашена духовна повязяносц Водици зоз папску базилику св. Мариї Велькей у Риме.

Водицово процесиї

Єдна з найвекших процесийох хтори спонтано настали у Водици - то Завитни дзень. Початок му бул 1853. року кед вельки каменєц побил поля. Тото вельке нєщесце обрацело вирних ище баржей ґу Мариї. Гоч ше треци дзень Русадльох нє славело, нашо прадїдове тот роботни дзень вибрали же би го пошвецели Пречистей Дївей Мариї зоз молбу же би чувала їх поля од ляду и других нєщесцох. 1922. року запровадзени Водицов тидзень. Тот тидзень приходзи на початку мая и состої ше у каждодньовей служби през седем днї.

Вонкашнї вязи

Водица, вебсайт, по руски

The church Vodica, website, English

Водица, вебсаjт српски

Водица, по українски

Vodica vebsajt, hrvatski

Водица (Руски Крстур), Википедија, sr.wikipedia.org, 12. марец 2019.

Водица, церквочка у хотаре, Руски Керестур 1990. Автор видеа Дюра Рац, Киченер, Канада.

Водица и предїл коло нєй з воздуху, Знїмок зоз дрона.

Ґалерия

Церква Водица
Нукашньосц церкви
Найстарши образ у Водици
Иконостас
Пещера, место за молитву
Зиходзенє Святого Духа
Дванацрочни Исус у храму
Малюнки у апсиди
Треци малюнок у апсиди
Христос у гробе
Церква, погляд з далєка
Уходни дзвери
Малюнок на иконостасу
Христово народзенє

Референци

↑ Малацко Михайло (1998). Християнски календар 1999. Нови Сад: Грекокатолїцка парохия св. о. Миколая у Руским Керестуре, б. 87.
↑ Кирил Планчак (1968). Християнски календар за вирних Крижевского владичества 1969. Руски Керестур: Войводянски викарият Крижевского владичества, б. 63.
↑ Владислав Варґа (2017): Водица. Руски Керестур: Грекокатолїцка парохия св. о. Миколая, Руски Керестур, Християнски часопис Дзвони НВУ Руске слово, б. 15. ISBN 978-86-88983-34-1.
↑ Михайло Макай (1981). Християнски календар 1982. Руски Керестур: Войводянски викарият Руски Керестур, б. 60.
↑ Олена Папуґа, Мария Афич (2004): Християнски руски календар 2005. Петроварадин: Християнски часопис Дзвони Руски Керестур, НВУ Руске слово Нови Сад, б. 67

[1] Малацко Михайло (1998). Християнски календар 1999. Нови Сад: Грекокатолїцка парохия св. о. Миколая у Руским Керестуре, б. 87.

[2] Кирил Планчак (1968). Християнски календар за вирних Крижевского владичества 1969. Руски Керестур: Войводянски викарият Крижевского владичества, б. 63.

[3] Владислав Варґа (2017): Водица. Руски Керестур: Грекокатолїцка парохия св. о. Миколая, Руски Керестур, Християнски часопис Дзвони НВУ Руске слово, б. 15. ISBN 978-86-88983-34-1.

[4] Михайло Макай (1981). Християнски календар 1982. Руски Керестур: Войводянски викарият Руски Керестур, б. 60.

[5] Олена Папуґа, Мария Афич (2004): Християнски руски календар 2005. Петроварадин: Християнски часопис Дзвони Руски Керестур, НВУ Руске слово Нови Сад, б. 67

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]