Интерпретация

Слово интерпретация (франц. interprétation, анґл. Interpretation) походзи зоз латинского язика и значи толкованє, виводзенє, викладанє.

У музики интерпретация то способ зоз хторим инструменталиста, шпивач лєбо дириґент толкує, представя-виводзи музичне дїло. Друге мено за интерпретацию було би виводзенє. Добра интерпретация то музикално виводзенє музичного дїла интерпретатора слухачови, почитуюци стилски харктеристики дїла, композиторовей задумки и услови хтори записани у нотним тексту (кед же композитор музично образовани): темпо, аґоґика, динамика, артикулация, фразованє итд. То шицко ниянси хтори оможлївюю богате викладанє музичного материялу у композициї, алє их нє мож дословно записац зоз нотним писмом.

Интерпретатор до интерпретациї уноши свойо похопйованє музичного дїла и свойо дожице чувствох (емотивни набой). Винїмково уметнїки маю и винїмкову интерпретацию.

Интерпретатор може буц фаховец (жиє виключно од виводзеня; шпива, грає на наступох) лєбо аматер (виводзенє му гоби). Почим ше музика дзелї на забавну, джез, класичну, народну, спрам того ше виводяче дзеля на забавни, джез, народни и класични интерпретаторе. У зависносци од музичного образованя, интерпретатор може буц школовани и нєшколовани (приучени). Часто ше случує же школовани интерпретатор закончел основну музичну школу у хторей вибрал инструмент на хторим будзе учиц грац т.є. оддїл: клавирски, смикови (виолина-гушля, виола, виолончело, контрабас) дуйни (флаута, обоа. кларинет, труба, тромбон, горна, фаґот), оддїл за гармонику, гарфу, ґитару, удерни инструменти, джез музику, вчасну музику, шпиванє (соло). Дальше музичне образованє здобува ше у штреднєй музичней школи а потим на музичней академиї-факултету.

Виводзацки уметности як цо то музика, танєц и драма то уметносци хтори ше виводза за публику. Вони ше розликую од визуелних уметносцох хтори хасную фарби, платна, и други материяли за творенє физичних и статичних уметнїцких обєктох. Виводзацка уметносц облапя велї дисциплини хтори ше интерпретую пред публику и уключую театер, музику и танєц. Виводзаче-интерпретаторе маю потребу виражиц публики свойо емоциї и чувства, свойо схопносци.

Театер, музика и други файти перформансох присутна у шицких людских културох. Таки сценски уметносци ше виводзели професийно а наступи були у будинкох наменєни за таки нагоди (театер, опера). История музики и танцу датує зоз праисторийних часох, док циркузки схопносци интерпретациї тиж познати ище у старим Єгипту хтори ше виводзели на сценох; сценох на отвореним, на фестивалох алє и у шатрох лєбо на улїцох.

Наступи и интерпретация шпивачoх, инструметалистoх, лєбо музичних ґрупох поготов полуларней музики пред публику представяю вид розваги. Розвой аудио и видео знїманя оможлївело и приватне "трошенє" виводзацких уметносцох (у своїх, домох, приватних апартманох итд.).

Литература

• L. A. Meyer, Емоција и значење у музици (Emotion and Meaning in Music), прев. Шимо Вулиновић-Златан. - Београд, Нолит, 1986, 376 стр.

Вонкашня вязa

• Интерпретација камерне музике пo метoди СтаниславскoгУНИВЕРЗИТЕТ УМЕТНОСТИ У БЕОГРАДУ ФАКУЛТЕТ МУЗИЧКЕ УМЕТНОСТИ