Витомир Бодянєц
Витомир Бодянєц (*6. юлий 1932—†20. юний 1995) учитель, културни дїяч, ґлумец-аматер, хорски дириґент и композитор.
Витомир Бодянєцушориц | |
|---|---|
 | |
| Народзени | 6. юлия 1932. року |
| Умар | 20. юния 1995. року (63) |
| Державянство | югославянске |
| Язик творох | руски |
| Школа | Учительска школа у Суботици |
| Период твореня | 1952—1991 |
| Жанри | просвита, култура, театер,
компонованє, соло шпиванє |
| Поховани | на теметове у Руским Керестуре |
| Припознаня | Орден роботи зоз стриберним венцом,
Искри култури КПЗ Войводини, Златна значка КПЗ Сербиї, Октоберска награда општини Кула |
Биоґрафия
ушорицВитомир Бодянєц ше народзел 6. юлия 1932. року у Руским Керестуре. Оцец Янко, ремесельнїк, мац Мелана родз. Ґовля. Витомир мал младшу шестру Меланию. Основну школу и нїзшу ґимназию закончел у Руским Керестуре а Учительску школу закончел у Суботици 1951. року. Першу учительску службу достал у першираз по Другей шветовей войни обновених комбинованих оддзелєньох основней школи з руским наставним язиком у Новим Садзе 1952. року. Ту ше вон такой уключує и до роботи драмскей, музичней и танєчней секциї тедишнього КПД Максим Горки. У Новим Садзе службовал лєм єден школски рок, бо бул поволани одслужиц воєни рок. По одслуженю войска службує у Руским Керестуре як учитель (1954–1956), потим бул директор школи Основней школи Петро Кузмяк (1957-1960). Од 1960. по 1963. рок службує у Новим Орахове, а вец ше враца до Руского Керестура дзе роби як учитель (1963-1964). Вшадзи дзе службовал уключовал ше и до културно-уметнїцкей дїялносци, окреме до театралней.
Витомир Бодянєц ше винчал зоз Олґу Югас (родз. 1934. року, Бачинци) 2. мая 1954. року. У малженстве мали два дзивки Златицу и Оливеру.
Витомир Бодянєц 1964. року прешол робиц до керестурского Дом култруи Дому култури на длужносц директора и на тей длужносци бул на три заводи: 1964-1967, 1971-1974 и 1979-1982. У медзичаше вон у Доме култури робел и як уметнїцки руководитель по 1983. рок кед пошол до пензиї. Медзитим, як драмски аматер Витомир Бодянєц бул континуовано активни аж по конєц 1991. року у рамикох Керестурскей сцени Руского народного театра Дядя.
Дїялносц у театре
ушорицПо конєц 1969. року, кед почал з роботу Аматерски руски театер Дядя, Витомир Бодянєц уж мал за собу одбавени 18 реґистровани улоги и два самостойни режиї. Под час службованя у Руским Керестуре на длужносци директора Дома култури и (познєйше) уметнїцкого руководителя, активно ґлуми у рамикох Керестурскей сцени АРТ Дядя, знїма, як шпивач, руски народни шпиванки у Радио Новим Садзе и ґлуми у велїх радио драмох и гумористичних скечох. Од 1972. року почина и компоновац руски шпиванки у народним духу.
Витомир Бодянєц, вєдно зоз Миколом Скубаном, Ану Рацову, Драґеном Колєсаром и ище даскелїма рускима театралнима аматерми означел єден значни период у историї театралного живота южно - славянских Руснацох. Його мено и мена спомнутих особох слижи як репер у розвойних фазох руского театралного живота. Вон ше зоз театралну дїялносцу почал занїмац у перших рокох после Другей шветовей войни. Любов ґу театру нашлїдзел од оца Янка хтори ше ище 1936. року уключел до театралней роботи и участвовал у представох хтори теди пририхтовали керестурски дилетантни. Мено Витомира Бодянца першираз зазначене у писаних жридлох зоз 1946. року кед як школяр керестурскей нїзшей ґимназиї ґлумел у театралним фалаце Михайла Ковача Звада. Як режисер першираз є зазначени 1955. року.
Витомир Бодянєц ґлумел у 41 театралним фалаце, 4 раз ше зявел як режисер а двараз бул асистент режисера.
Умар 20. юния 1995. року, поховани є на теметове у Руским Керестуре.
Припознаня
ушорицЗа посцигнути резултати у роботи, особлїво у обласци култури, Витомир Бодянєц достал велї припознаня, награди и одликованя: Орден роботи зоз стриберним венцом, Искри култури КПЗ Войводини, Златну значку КПЗ Сербиї, Октоберску награду општини Кула, Златну плакету АРТ Дядя за 35 роки театралней активносци и велї други на рижних театралних смотрох и фестивалох.
Витомир Бодянєц ґлумел у тих театралних фалатохушориц | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Рок | Театрални фалат
|
Улога
|
Место
|
Рок | Театрални фалат
|
Улога
|
Место
| |
| 1946. | Михайло Ковач: ЗВАДА | Руски Керестур
|
1971. | Олександер Ананєв: ВОВЧИЦА | Савка | Руски Керестур
| ||
| 1948. | : ҐОМБИЧКА
|
"
|
1972. | Жорж Фейдо: ПАН ЛОВАР | Дишотел | "
| ||
| 1948. | Бранислав Нушич: НАШО ДЗЕЦИ | "
|
1972. | Иван Франко: УКРАДЗЕНЕ ЩЕСЦЕ | Жид | "
| ||
| 1952. | Демарк: СЛУГА ДВОХ ҐАЗДОХ | Нови Сад
|
1974. | Бранислав Нушич: ОЖАЛОСЦЕНА ФАМИЛИЯ | Прока | "
| ||
| 1953. | Михайло Ковач: НА ШВИТАНЮ | Митро Клїщ | Руски Керестур
|
1975. | Й. С. Попович: КИР ЯНЯ | Кир Яня | ”
| |
| 1954. | М. Мартинович: ТРОМЕ ПИТАЧЕ | Грицо | ”
|
1976. | Ерих М. Ремарк: ОСТАТНЯ СТАНЇЦА | Кох | ”
| |
| 1955. | Молиєр: НА СИЛУ ДОХТОР | Зґонарел | ”
|
1977. | М. В. Ґоґоль: РЕВИЗОР | Шпекин | ”
| |
| 1957. | Б. Нушич: ОЖАЛОСЦЕНА ФАМИЛИЯ | Прока | ”
|
1978. | Стеван Сремац: ПОП ЧИРА И ПОП СПИРА | Спира | ”
| |
| 1957. | Мишко Кранєц: ДРАГА ДО ЗЛОДЇЙСТВА | Берден | ”
|
1979. | Бертолд Брехт: ОПЕРА ЗА ТРИ ҐРОШИ | Печом | ”
| |
| 1958. | Молиєр: НА СИЛУ ДОХТОР | Зґонарел | ”
|
1981. | Е. Лабиш–М. Мишел: ФЛОРЕНТИНСКИ КАЛАП | Нонанкур | ”
| |
| 1958. | Драґутин Добричанин: ЗАЄДНЇЦКИ КВАРТЕЛЬ | Дїдо Боґа | ”
|
1982. | Бранислав Нушич: ПОДОЗРИВА ОСОБА | Єротиє | ”
| |
| 1961. | М. В. Ґоґоль: ЖЕНЇДБА | Кочкарйов | Нове Орахово
|
1983. | Михайло Ковач: ОРАЧЕ, ОРАЧЕ | Янко | ”
| |
| 1962. | Михайло Ковач: ЧЛОВЕК З НАРОДУ | ”
|
1984. | Дю. Скарничи– Р. Тарабузи: КАВИЯР И ҐЕРШЛА | Леонида | ”
| ||
| 1962. | Велимир Суботич: ВИЛА ЛАЛА | ”
|
1985. | Михайло Ковач: ГРИЦОВО ВОЯЧЕНЄ | Андри | ”
| ||
| 1965. | Й. С. Попович: ЗЛА ЖЕНА | Штефан | Руски Керестур
|
1986. | Молина Удовички: ЖЕМ | Дїдо | ”
| |
| 1965. | Бранислав Нушич: АНАЛФАБЕТА | ”
|
1986. | Борислав Пекич: ҐЕНЕРАЛЄ | Полковнїк Блауринґ | ”
| ||
| 1966. | Максим Горки: НА ДНУ | Альоша | ”
|
1988. | А. Островски: ЛЄС | Восмибратов | ”
| |
| 1967. | Б. Нушич: ПОДОЗРИВА ОСОБА | Таса | ”
|
1988. | Борислав Пекич: У ЕДЕНУ НА ВОСТОКУ | Други
присутни |
”
| |
| 1968. | Й. С. Попович: ЗЛА ЖЕНА | ”
|
1989. | А. П. Чехов: ПИТАНКИ | Чубуков | ”
| ||
| 1969. | М. В. Ґоґоль: ЖЕНЇДБА | Кочкарйов | ”
|
1990. | М. В. Ґоґоль: ЖЕНЇДБА | Жевакин | ”
| |
| 1970. | О. Коломиєц: ФАРАОНЄ | Ониско | ”
|
|||||
Авторски композициї
ушорицНова музична творчосц
| У народним духу | ||
|---|---|---|
| Рок | Наслов композициї | Автор текста |
| 1972. | Перша любов | Силвестер Ґача |
| 1972. | Дзивоцки смуток | Силвестер Ґача |
| 1972. | И вечар и рано | Микола Скубан |
| 1973. | Кед остатнїраз | Юлиян Надь |
| 1973. | Реґрути одходза | Микола Скубан |
| 1974. | Петровски дзвон | Силво Ерделї |
| 1975. | Топольова балада | Михал Рамач |
| 1975. | Тебе | Мелания Кучмаш |
| 1975. | Ютре одходзим | Юлиян Надь |
| 1976. | Фалшива любов | Владимир Бесерминї |
| 1976. | Любов | Ксения Хромиш |
| 1977 | Шпи, кохана, шпи | Михайло Малацко |
| 1979. | Прилєцела птица | Юлиян Рац |
| 1984. | Спреведзена | Василь Мудри |
| 1985. | Любов дочека | Юлиян Рац |
| 1985. | Нє скривай свою любов | Ксения Хромиш |
Нова музична творчосц
| У забавним духу | ||
|---|---|---|
| Рок | Наслов композициї | Автор текста |
| 1975. | Ноц на розходу | Михал Рамач |
| 1975. | Здогаднї ше | аноним |
| 1978. | Пришага | Мелания Кучмаш |
| 1983. | Нова держава | Василь Мудри |
| Танци: | ||
|---|---|---|
| 1975. | Кресцанка | Силвестер Ґача |
| 1975. | Ой, дїдочку
чичири |
Силвестер Ґача |
| 1976. | Дробканєц | (без текста) |
| ЧЕРВЕНЕ ПУПЧЕ | ||
|---|---|---|
| Рок | Наслов композициї | Автор текста |
| 1972. | Дзвон | Силвестер Ґача |
| 1974. | Найкрасши глас | Мелания Павлович |
| 1975. | Моя мама | Микола Скубан |
| 1975. | Фиялка | Владимир Бесерминї |
| 1975. | Школа дзвери отвера | Микола Скубан |
| 1976. | Байбер | Микола Скубан |
| 1976. | Орґона | Ирина Гарди-Ковачевич |
| 1983. | Годзина | Серафина Макаї |
| 1983. | Жима | Серафина Макаї |
| 1983. | Коминяр (майстор) Петро | Серафина Макаї |
| 1984. | Мала кухарка | Силвестер Макаї |
| 1984. | Нашо дзецинство | Василь Мудри |
| 1984. | Гунцутко | Серафина Макаї |
| 1987. | Пионирскей заградки (за єй ювилей) | Гавриїл Г. Надь |
| (?) | Вельки хлоп | Владимир Бесерминї |
| (?) | Машини | Микола Скубан |
| (?) | Одпочивок | Микола Скубан |
| Ружова заградка | ||
|---|---|---|
| Рок | Наслов композициї | Автор текста |
| 1990. | Квети лядово | Мелания Римар |
Витомир Бодянєц як радио-шпивач знял за архиву Радио Нового Саду тоти шпиванки:
♦ Мойому влалу (Я. Бучко)
♦ Грайце лєм гудаци (Я. Сивч - Я. Салак)
♦ А мац надумала (народна)
♦ Чекал сом милу (С. Загорянски)
♦ Мацерова мушкатла (Я. Сивч)
♦ Дїдово писмо (И. Тимко)
У фонотеки Радио Нового Саду єст тоти шпивнаки хтори компоновал Витомир Бодянєц:
1. Дюрдьове мой - Mария Пушкаш (тота верзия Вера Салонски)
2. Дзивоцки смуток - Марица Рац
3. Пайташки мойо - Дзивоцка ґрупа
4. Перша любов (Черешенки) - Mария Пушкаш
5. Прилєцела птица - Юлиян Рац и Йовґен Надь
6. Любов - Агнета Тимко и Юлиян Рац
7. Любов дочека - Юлиян Рац
8. Квети лядово - Мирко Ґаднянски
9. Любов - Натала Барна и Гелена Сабадош
10. Байбер - Павле Паланчаї
11. Дзвон - Дзецинска ґрупа з Нового Саду
12. Найкрасши глас - Олена Надь
Литература
ушориц- Дюра Латяк - 50 роки Драмского меморияла Петра Ризнича Дядї, Завод за културу войводянских Руснацох, НВУ Руске слово и Дом култури Руски Керестур, 2018, Витомир (Янко) Бодянєц, боки 128-130
- Червена ружа 1962-2011, Витомир Бодянєц, биоґрафия и композициї, том 2, бок 484.
- Витомир Бодянєц 1932-1995 (In memoriam) - Дзвони, християнски часопис, чис. 7 юлий 1995, бок 26
- ТЕАТЕР ТО ЦИ ДОСЦ ВЄДНАК "ВДЕРЕНИ ЛЮДЗЕ" (Витомир Бодянєц) - МАК ч. 10, рок 13, октобер 1984, б. 10-13
Вонкашнї вязи
ушориц- Велї Витомирово улоги - портрет Витомира Бодянца
- ЗАБИВАЧКИ ШВИНЬОХ - Обичаї з традициї Руснацох у Войводини - 1. часц
- ЗАБИВАЧКИ ШВИНЬОХ - Обичаї з традициї Руснацох у Войводини - 2. часц
- ЗАБИВАЧКИ ШВИНЬОХ - Обичаї з традициї Руснацох у Войводини - 3. часц