Силвестер Ґача
Силвестер Ґача (*11. април 1939—†2. авґуст 2008), просвитни роботнїк, єден з найзначнєйших хореоґрафох при Руснацох, автор хореоґрафийох танцох, ґлумец-аматер и автор текстох за композициї.
| Силвестер Ґача | |
|---|---|
 | |
| Народзени | 11. априла 1939. |
| Умар | 2. авґуста 2008. (69) |
| Державянство | югославянске, сербске |
| Язик творох | руски, сербски |
| Школа | Ґимназия у Вуковаре |
| Универзитет | Висша педаґоґийна школа
Беоґрад (абсолвент) |
| Период твореня | 1962—2002. |
| Жанри | просвита, кореоґрафия, аматерска ґлума |
| Поховани | на теметове у Руским Керестуре |
Биоґрафия
ушорицСилвестер Ґача ше народзел 11. априла 1939. року у Петровцох у Горватскей. Оцец Никола и мац Серафина родз. Раґаї. Силвестер мал младшу шестру Юлияну. Основну школу закончел у своїм валалє, а ґимназию з вельку матуру 1960. року у Вуковаре. Потим ше уписал до Висшей педаґоґийней школи у Беоґрадзе, дзе и абсолвовал. Под час студийох Силвестер Ґача бул активни член фолклорней секциї. Закончел и Школу фолклора СР Горватскей на Бадиї.
У 1962. року почал робиц як наставнїк математики у Товарнику (Горватска).
Пре потребу хореоґрафа у керестурским Доме култури, у поради зоз директором Основей школи Петро Кузмяк, од єшенї 1963. року Силвестер Ґача преходзи на службу до керестурскей школи, а после настави поставя нови танци зоз членами танєчней секциї у Доме култури.
Силвестер Ґача ше винчал зоз Марию родз. Стрибер, у малженстве мали сина Желька и дзивче Силвану.
Од 16. априла 1967. року Силвестер Ґача преходзи на стаємну роботу до керестурского Дому култури як уметнїцки руководитель и хореоґраф. У 1972. року преходзи до Дому култури у Коцуре за орґанизатора и руководителя фолклорней секциї. Источасно и режира театрални фалати у драмскей секциї. Уж у 1973. року Силвестер Ґача преходзи на исту длужносц до Бачкей Тополї и Нового Орахова, дзе под його руководзеньом фолклорни секциї доживюю правдиви препород и посцигую вельки успихи. У 1982. року вон преходзи до Кикинди за руководителя фолклорней секциї, дзе ше затримує лєм єден рок.
У априлу 1983. року Силвестер Ґача ше враца до Руского Керестура, дзе є меновани за директора Дому култури, и ту остал заняти до конца роботного вику. До пензиї пошол 2002. року, алє ше и далєй предлужел занїмац зоз културно-уметнїцку дїялносцу як ґлумец-аматер у РНТ Дядя и хореоґраф.
Силвестер Ґача умар 2. авґуста 2008. року а поховани є на теметове у Руским Керестуре.
Як искусному хореоґрафови музика му нє була нєпозната. Як доказ служа нам даскельо народни мелодиї котри Силвестер Ґача, зоз помоцу корепетиторох, адаптовал ґу своїм ориґиналним хореоґрафийом. З часом Силвестер Ґача почал писац и тексти за нови композициї.
ТЕКСТИ ПИСНЬОХ
ушориц| У НАРОДНИМ ДУХУ | ||
|---|---|---|
| Рок | Наслов тексту | Автор музики |
| 1972. | Перша любов | Витомир Бодянєц |
| 1972. | Дзивоцки смуток | Витомир Бодянєц |
| 1998. | Дзвони | Мирон Сивч |
| 1998. | Ми биваме при долїни | Мирон Сивч |
| 1998. | Брацик и шестричка | Мирон Сивч |
| 1998. | Стриберни мешачок | Мирон Сивч |
| 1998. | Ишол сом од милей | Мирон Сивч |
| 1999. | Керестурски долїни | Мирон Сивч |
| 2001. | Гармоникаше | Мирон Сивч |
| 2003. | Любов на бостану | Юрай Судї |
| 2004. | Ей, гай, гоя-гоя | Юрай Судї |
Танци (и хореоґрафиї)
ушориц| ТАНЦИ И ХОРЕОҐРАФИЇ | ||
|---|---|---|
| Рок | Наслов танца | Композитор |
| 1975. | Кресцанка | Витомир Бодянєц |
| 1975. | Ой, дїдочку, чичири | Витомир Бодянєц |
Силвестер Ґача ґлумел у тих фалатохːушориц | ||
|---|---|---|
| Рок | Театрални фалат | Улога |
| 1965. | А. П. Суходольски: ХМАРА | |
| 1965. | М. Кропивницки: НЄВОЛЬНЇК | Степан |
| 1971. | А. Ананєв: ВОВЧИЦА | Юрко |
| 1972. | Ж. Фейдо: ПАН ЛОВАР | Морисе |
| 1989. | А. П. Чехов: ПИТАНКИ | Ять |
| 1990. | М. В. Ґоґоль: ЖЕНЇДБА | Ратота |
| 1992. | Дюра Папгаргаї: АГАФИЯ
СТАРОГО ПОПА ДЗИВКА |
Лацкань |
| 1993. | Рей Куни: СЦЕКАЙ ОД
СВОЄЙ ЖЕНИ |
Троптон |
| 1995. | Дюра Папгаргаї:
РОВНЯЦКИ СОБЛАЗНЇ |
о. Георгий Кудлач |
| 1996. | Дюра Папгаргаї: ЖОБРАЧА ГОРА | |
Литература
ушориц- Дюра Латяк, Силвестер Ґача, просвитни роботнїк, хореоґраф, ґлумец-аматер, 50 роки Драмского меморияла Петра Ризнича Дядї, Руски Керестур, 2018. б. 142
- Тамаш, др Юлиян, „Дом културиˮ, Руски Керестур, лїтопис и история (1745-1991), Месна заєднїца Руски Керестур, 1992, бок 419.
Вонкашнї вязи
ушориц- Силвестер Ґача, биоґрафия и список композицийох у хторих похасновани його писнї. Червена ружа 1962-2011 Том II, бок 494.
- Силвестер Ґача Дзивоцки смуток, ґрамофонска плоча, Фестивал Култури Червена Ружа
- Фестивал Култури Червена Ружа, ґрамофонска плоча (дупли албум)